Dzięki pomocy osoby poznanej podczas III Pikniku Fortecznego pozyskaliśmy zamkniecie wyjścia awaryjnego stalowego schronu biernego OT-Stahlunterstand typ Z. Drzwi pochodzą najprawdopodobniej z jednego z dwóch tego typu schronów umiejscowionych między Rudawą, a Brzezinką. Schrony te niestety nie doczekały naszych czasów - zostały pocięte i wywiezione do huty. Jak widać można jeszcze trafić na ich pozostałości w okolicznych gospodarstwach.
OT-Stahlunterstand typ Z ma kształt rury stalowej zamkniętej dwoma pokrywami: tylną mieszczącą wejście i czołową, w której wykonano wyjście awaryjne i wylot przewodu kominowego. Wewnątrz pierwsze pomieszczenie to przedsionek, oddzielony od sąsiedniego pomieszczenia drzwiami stalowymi ze strzelnicą. Drugie pomieszczenie to sień łącząca funkcje pomieszczenia technicznego i podręcznego składziku. Pomieszczenie mieszkalne było oddzielone od sieni drzwiami przesuwnymi. Mieściło najprawdopodobniej sześć pryczy i piecyk lub ławki i stolik. Zwykle schrony tego typu lokowano bezpośrednio przy linii okopów i jak zauważyliśmy w okolicach Rudawy przy komorach kablowych.
To nie wszystkie "pozostałości" po tym schronie. Namierzyliśmy również górną połowę drzwi wewnętrznych z tego obiektu (ze śladem po zawiasie i otworem na klamkę) ale raczej nie uda się tego elementu odzyskać. Aby rozwiązać wszelkie wątpliwości w kwestii "drzwi" wyjścia awaryjnego zamieszczamy rysunek pochodzący z artykułu "Niemiecki stalowy schron bierny - OT Stahlunterstand typ Z" Macieja Śledzińskiego - INFORT 21 (1/2004) z zaznaczonym na czerwono elementem, który pozyskaliśmy.
Chcielibyśmy podziękować Panu, który zadał sobie trud i przekazał nam informację o tych drzwiach. Ileż to różnych ciekawych i nierzadko cennych historycznie przedmiotów zostało bezpowrotnie utraconych w wyniku braku zainteresowania i pójścia "na skróty". Wyrzucić na śmieci, oddać na złom to często niestety najprostsze rozwiązania dla osób, którym tego typu przedmioty "zawadzają". Jeszcze raz dziękujemy i zachęcamy - informujcie nas o takich przypadkach, będziemy się starali znaleźć dla nich odpowiednie miejsce, gdzie zostaną zabezpieczone przed zapomnieniem i zniszczeniem.
