Chem. 365/66

 

298

INSTRUKCJA UŻYTKOWANIA

PRZYRZĄDU PKM-66

DO KONTROLI MASEK PRZECIWGAZOWYCH

 

 

Warszawa — 1980

---

E r r a t a:

Przy korzystaniu z zacisku Mohra poz. 11 pokazanego na fot. 5, 6, 7, 8, 9, 10 i 12 należy wąż gumowy załamać jak na szkicu.

---

 

SPIS TREŚCI

Rozdział 1

 

PRZEZNACZENIE I DANE TAKTYCZNO-TECHNICZNE PRZYRZĄDU PKM-66 

• Przeznaczenie przyrządu
• Dane taktyczno-techniczne przyrządu

 

Rozdział II

 

BUDOWA PRZYRZĄDU PKM-66

• Zestaw do mierzenia oporu pochłaniacza
• Zegar piaskowy
• Manometr cieczowy
• Króciec
• Łącznik dwustronny
• Butelka
• Dławik
• Węże gumowe
• Zacisk części twarzowej
• Korki
• Gruszka gumowa
• Zacisk Mohra
• Pompka
• Trójniki
• Skrzynka

 

Rozdział III

SPRAWDZANIE MASEK PRZECIWGAZOWYCH FILTRACYJNYCH

• Zasady ogólne
• Mierzenie oporu pochłaniacza
• Sprawdzanie szczelności pochłaniacza
• Sprawdzanie szczelności części twarzowej
• Sprawdzanie szczelności zaworu wydechowego

 

Rozdział IV

 

SPRAWDZANIE MASEK IZOLACYJNYCH

• Sprawdzanie szczelności worka oddechowego na nadciśnienie
• Sprawdzanie szczelności worka oddechowego na podciśnienie
• Sprawdzanie zaworu nadciśnieniowego na opór zamknięcia i otwarcia
• Sprawdzanie szczelności pochłaniacza regeneracyjnego

 

Rozdział V

 

EKSPLOATACJA I KONSERWACJA PRZYRZĄDU PKM-66

 

---

Rozdział I

PRZEZNACZENIE I DANE TAKTYCZNO-TECHNICZNE PRZYRZĄDU PKM—66

Przeznaczenie przyrządu

 

1. Przyrząd (fot. 1) służy do kontroli sprawności technicznej masek przeciwgazowych filtracyjnych i izolacyjnych oraz masek przeciwgazowych dla rannych w głowę.

2. Za pomocą przyrządu można sprawdzić: w masce filtracyjnej

• opór pochłaniacza,
• szczelność pochłaniacza, części twarzowej i zaworów wydechowych w masce izolacyjnej,
• szczelność worka oddechowego i pochłaniacza regeneracyjnego,
• opór zamknięcia i otwarcia zaworu nadciśnieniowego,

w masce dla rannego w głowę

• opór pochłaniacza,
• szczelność pochłaniacza i części twarzowej zaworów wydechowych.

3. Części maski przeciwgazowej dla rannego w głowę sprawdza się tak samo, jak części maski przeciwgazowej filtracyjnej.

 

Dane taktyczno-techniczne przyrządu

 

4. Na przygotowanie przyrządu do pracy potrzeba około 5 minut. Sprawność techniczną maski przeciwgazowej filtracyjnej sprawdza się około 15 minut, a maski izolacyjnej około 20 minut. Przyrząd jest umieszczony w metalowej skrzynce o wymiarach 520x205x145 mm. Można się nim posługiwać w zakresie temperatur od 0°C do +30°C.

Ciężar przyrządu wynosi 9,3 kg.

5. Dokładność wskazań mikromanometru przy pomiarze oporu pochłaniacza wynosi ±10%.

 

Rozdział II

BUDOWA PRZYRZĄDU PKM-66

6. Przyrząd składa się z następujących części:

• zestawu do mierzenia oporu pochłaniacza 1,13,
• zegara piaskowego 2,
• manometru cieczowego 3,
• króćca 4a,
• łącznika 4b,
• butelki 5,
• dławika 6,
• węży gumowych 7,
• zacisku części twarzowej 8,
• dwóch korków 9, 14,
• gruszki gumowej 10.
• zacisku Mohra 11,
• pompki 12,
• dwóch trójników 15, 16,
• skrzynki.

 

 

Fot. 1. Przyrząd PKM— 66

 

Zestaw do mierzenia oporu pochłaniacza

 

7. W skład zestawu do mierzenia oporu pochłaniacza maski przeciwgazowej filtracyjnej wchodzą:

• mikromanometr cieczowy (fot. 2),
• zespół podstawy (fot. 3).

 

— Mikromanometr cieczowy (fot. 2), jest to zespół pomiarowy, wykonany z dwóch połączonych naczyń o różnych średnicach, umieszczony w obudowie bakelitowej. Jednym z naczyń jest widoczna przez szybkę w obudowie rurka kalibrowana, nachylona do poziomu pod kątem 4 drugie naczynie w kształcie zbiornika ustawione jest pionowo.

 

Fot. 2 Mikromanometr cieczowy

 

Zespół ten wypełniany jest częściowo cieczą mano-metryczną (alkoholem denaturowanym o c.wł. 0,83). Poziom cieczy, będący miarą ciśnienia w mm słupa wody (od 0 do 30), odczytuje się na skali 23. Zakończenia zespołu pomiarowego są wyposażone w korek 17 (do połączenia z atmosferą) i końcówkę króćca 21 (dostosowaną do przyłączenia przewodu ciśnieniowego). Mikromanometr zaopatrzony jest w poziomnice 18 oraz wieszaki regulowane, umożliwiające łatwe wypoziomowanie za pomocą wkrętu 19.

Skala 23, przesuwana za pomocą gałki korekcyjnej 22, umożliwia dokładne ustawienie zera. Mikromanometr służy do pomiaru oporu pochłaniacza maski przeciwgazowej filtracyjnej. W czasie sprawdzania oporu pochłaniacza i sprawności mikromanometru odkręca się korek 17 i zakrętkę 20, a na końcówkę króćca 21 nakłada koniec węża łączącego mikromanometr z gniazdem gumowym.

 

Fot. 3. Zespół podstawy

 

Zespół cylinder-tłok 27 służy do przetłaczania powietrza przez pochłaniacz maski przeciwgazowej filtracyjnej, podczas sprawdzania oporu pochłaniacza. Cylinder wykonany jest ze stopu aluminium. W podstawie cylindra umiejscowiony jest zawór wydechowy. Tłok zaopatrzony jest także w zawór wdechowy, umożliwiający napełnianie cylindra powietrzem podczas podnoszenia tłoka. Tłok podnosi się za pomocą trzpienia 26. Na końcówce cylindra 30 znajduje się wkręt 28 umożliwiający regulację ciśnienia (szybkość przepływu) powietrza.

Gniazdo gumowe 24 jest na stałe połączone z zespołem cylindra 27, a ponadto wąż gumowy łączy je z mikromanometrem cieczowym 1 (fot. 1). W gnieździe umieszcza się pochłaniacz maski przeciwgazowej filtracyjnej szyjką gwintowanego kołnierza. Podczas sprawdzania oporu, powietrze przechodzi z cylindra do gniazda gumowego i pochłaniacza. Opór stawiany przez pochłaniacz przechodzącemu powietrzu wskazuje mikromanometr cieczowy.

Wzorzec oporu 29 jest to metalowa pokrywka z otworem, którą nakłada się na gniazdo gumowe. Na wzorcu jest podany opór sprawnego manometru oraz numer przyrządu. Za pomocą wzorca sprawdza się wskazania mikromanometru cieczowego.

 

Zegar piaskowy 2 

8. Zegar piaskowy jest wykonany ze szklanej rurki z odpowiednim zwężeniem, które pozwala na przesypywanie się piasku wciągu minuty. Za pomocą zegara mierzy się czas podczas sprawdzania poszczególnych części masek przeciwgazowych filtracyjnych, izolacyjnych i dla rannych w głowę.

 

Manometr cieczowy 3 (fot. 1) 

9. Manometr cieczowy jest to szklana rurka, wygięta w kształcie litery U. Dolna część rurki jest napełniona cieczą manometryczną (alkoholem denaturowanym o c.wł. 0,83). Rurka jest przymocowana do deski. Na prawym ramieniu rurki znajduje się zbiorniczek z zakrętką, a na lewym — końcówka z zakrętką. Na lewą końcówkę nakłada się wąż gumowy. Manometr może być używany jako manometr cieczowy otwarty, a wtedy jego lewe ramię należy połączyć z ośrodkiem, którym wytwarza się ciśnienie (podciśnienie). Na prawym ramieniu należy odkręcić nieco (wykonując dwa obroty w lewo) zakrętkę zbiorniczka, umożliwiając dopływ powietrza z zewnątrz. Gdy poziom cieczy manometrycznej jest jednakowy w obu ramionach manometru, wtedy ciśnienie wywierane na obie powierzchnie jest równe ciśnieniu atmosferycznemu. Jeżeli natomiast ciśnienie wywierane przez ośrodek wzrośnie, to ciecz w lewym ramieniu opadnie, a w prawym ramieniu podniesie się. Różnica poziomów cieczy jest nadwyżką ciśnienia atmosferycznego. Manometr może być także używany jako manometr cieczowy zamknięty. Wtedy należy dokładnie dokręcić zakrętkę zbiorniczka na prawym ramieniu manometru. Nad cieczą znajduje się powietrze. Podniesienie się cieczy powoduje wzrost ciśnienia powietrza w zamkniętym ramieniu. Między ramionami manometru jest umieszczona ruchoma skala w mm słupa wody (od 0 do 115 w dół i od 0 do 115 w górę). Na skali są-cztery czerwone kreski; dolna druga oznacza ciśnienie 40÷50 mm, a górna 100÷30 mm słupa rtęci.

 

Króciec 4a

10. Króciec wkręca się w nakrętkę rury łączącej, podczas sprawdzania szczelności części twarzowej maski przeciwgazowej filtracyjnej, części twarzowej maski przeciwgazowej dla rannego w głowę, zaworów wydechowych oraz w łącznik 4b, podczas sprawdzania szczelności pochłaniacza.

 

Łącznik dwustronny 4b

11. Podczas sprawdzania szczelności pochłaniacza jeden koniec łącznika nakręca się na kołnierz pochłaniacza maski przeciwgazowej filtracyjnej, a drugi na króciec.

 

Butelka 5

12. W butelce przechowuje się 18 ml cieczy manome-trycznej (alkoholu denaturowanego oc.wł. 0,83). Ciecz tę wlewa się do ramion manometrów w czasie przygotowywania przyrządu do pracy.

 

Dławik 6

13. Dławik ogranicza przepływ powietrza do 3 l/min, podczas sprawdzania zaworu nadciśnieniowego maski izolacyjnej.

 

Węże gumowe 7, 25

14. W przyrządzie są cztery węże gumowe, za pomocą których łączy się dławik 6, króciec 4a, pompkę 12, gruszkę gumową 10, końcówką gniazda z mikromanometrem.

 

Zacisk części twarzowej 8

15. Zacisk części twarzowej służy do zaciskania brzegów części twarzowej maski przeciwgazowej filtracyjnej i części twarzowej maski przeciwgazowej dla rannego w głowę. Zacisk składa się z dwóch ramion oraz dźwigni i uchwytu zamka, które służą do zablokowania ramion. W dolnym ramieniu umiejscowiona jest wkładka gumowa oraz dwa uchwyty, umożliwiające naciągnięcie i szczelne zaciśnięcie brzegów badanej części twarzowej.

 

Korki (fot. 1)

16. W przyrządzie są dwa korki gumowe.

Korek 14 służy do uszczelnienia gniazda zaworów wydechowych oraz do uruchomienia dźwigni zaworu nadciśnieniowego maski izolacyjnej. Korek 9 służy do uszczelnienia pochłaniacza maski przeciwgazowej filtracyjnej.

 

Gruszka gumowa 10

17. Gruszką gumową wytwarza się nadciśnienie powietrza, podczas sprawdzania szczelności pochłaniacza regeneracyjnego, oraz podciśnienie powietrza, podczas sprawdzania szczelności zaworów wydechowych i szczelności worka oddechowego (na podciśnienie) w aparacie izolacyjnym.

 

Zacisk Mohra 11

18. Zacisk Mohra służy do zaciskania węża gumowego, powodując odcinanie przepływu powietrza.

 

Pompka 12

19. Za pomocą pompki wytwarza się ciśnienie powietrzą, podczas sprawdzania szczelności części twarzowej, worka oddechowego oraz zaworu nadciśnieniowego na opór zamknięcia i otwarcia.

 

Trójniki

20. W przyrządzie są dwa trójniki. Trójnik z gumowym korkiem 16 wkłada się w otwór łącznika części twarzowej maski izolacyjnej, podczas sprawdzania szczelności worka oddechowego oraz sprawności działania zaworu nadciśnieniowego maski izolacyjnej. Trójnik z zaślepką 15 umieszcza się (zamiast za-ślepki pochłaniacza regeneracyjnego) w górnym gnieździe pochłaniacza regeneracyjnego podczas sprawdzania jego szczelności.

 

Skrzynka

21. Skrzynka jest wykonana z blachy stalowej. Wymiary skrzynki: 520x205x145 mm.

 

Rozdział III

SPRAWDZANIE MASEK PRZECIWGAZOWYCH FILTRACYJNYCH

 

Zasady ogólne

22. Przygotowując przyrząd PKM—66 do pracy należy ustawić go na poziomej płaszczyźnie, np. na stole, skrzyni, płycie ułożonej na ziemi itp. Następnie otworzyć wieko skrzynki i zablokować je listwami bocznymi. Po wykonaniu tych czynności sprawdza się zawartość cieczy w manometrach. Jeżeli jest jej za mało, należy ją uzupełnić.

23. Maski przeciwgazowe sprawdza się w temperaturze nie niższej niż 0°. Do pomiarów należy przystępować po wyrównaniu się temperatury sprawdzanych masek z temperaturą otoczenia, tj. co najmniej po godzinie.

 

Mierzenie oporu pochłaniacza

24. Przed zmierzeniem oporu pochłaniacza należy połączyć zespół cylinder-tłok z manometrem pochyłym.

W tym celu należy:

• odkręcić korek 17, zakrętkę 20 i nałożyć gumowy wąż 25, połączony z końcówką gniazda gumowego,
• ustawić mikromanometr w położeniu poziomym, według poziomnicy 18, regulując wkrętem 19,
• sprawdzić czy poziom cieczy w rurce odpowiada „0" na skali (w razie potrzeby przesunąć skalę ewentualnie dolać lub odlać cieczy).

 

25. Przed przystąpieniem do mierzenia oporu pochłaniacza sprawdza się działanie mikromanometru cieczowego 1.

W tym celu należy:

• nałożyć na gumowe gniazdo 24 wzorzec oporu 29 (numer na wzorcu powinien być taki sam, jak numer przyrządu),
• podnieść tłok i unieruchomić w górnym położeniu
• za pomocą trzpienia z kołkiem 26,
• zwolnić tłok przez obrócenie trzpienia 26,
• obserwować przesunięcie się poziomu cieczy manometrycznej w czasie opadania tłoka.

 

Maksymalne przesunięcie się cieczy powinno odpowiadać wielkości oporu podanej na wzorcu.

W wypadku różnicy wyregulować wkrętem 28.

 

26. W celu sprawdzenia oporu pochłaniacza należy:

• podnieść tłok i unieruchomić w górnym położeniu,
• zdjąć wzorzec oporu 29 i w gumowe gniazdo 24 wcisnąć szyjkę pochłaniacza,
• wyjąć gumowy korek 9 z otworu w dnie pochłaniacza,
• zwolnić tłok
• obserwować przesunięcie się poziomu cieczy w mikromanometrze 1.

Maksymalne wychylenie cieczy wskazuje na skali mikromanometru 23 opór pochłaniacza w mm słupa wody.

 

27. Po wykonaniu pomiaru należy zdjąć gumowy wąż 25 z końcówki króćca 21, wkręcić w końcówkę zakrętkę 20, wkręcić korek 17 oraz nałożyć na gniazdo gumowe 24 wzorzec oporu 23.

 

 

Fot. 4. Pomiar oporu pochłaniacza

 

Sprawdzanie szczelności pochłaniacza

28. Przed sprawdzeniem szczelności pochłaniacza trzeba przygotować i sprawdzić manometr cieczowy 3 oraz przygotować pochłaniacz.

W celu przygotowania manometru należy:

• zamocować manometr w uchwycie manometru w położeniu pionowym,
• wkręcić zakrętkę z lewego ramienia manometru,
• odkręcić o kilka obrotów w lewo zakrętkę 31 z końcówki zbiornika,
• ustawić skalę 32 manometru tak, aby poziom cieczy znajdował się na wysokości „0" podziałki,
• nałożyć na lewe ramię manometru (w miejsce odkręconej zakrętki) wąż gumowy,
• wkręcić zakrętkę 31 w końcówkę zbiornika manometru.

 

29. Po przygotowaniu manometru poddaje się go próbie szczelności.

W tym celu należy:

• założyć ściskacz Mohra 11 na gumowy wąż połączony z lewą końcówką manometru,
• połączyć powyższy wąż z wężem pompki 12 za pomocą dławika 6,
• rozewrzeć ściskacz Mohra 11,
• wytworzyć, za pomocą pompki 12, ciśnienie 100÷130 mm słupa rtęci (ciecz w prawym ramieniu manometru powinna dojść do górnej czerwonej kreski),
• zacisnąć ściskacz Mohra 11,
• uruchomić zegar piaskowy 2,

Manometr jest szczelny i sprawny wtedy, gdy ciecz utrzymuje się w ciągu minuty na tym samym poziomie.

Manometr poddaje się próbie szczelności po sprawdzeniu 50 masek przeciwgazowych lub przed każdym następnym sprawdzaniem masek.

 

30. Przed sprawdzeniem szczelności pochłaniacza należy.

• nakręcić na szyjkę pochłaniacza łącznik 4b z króćcem 4a, sprawdzając czy wewnątrz umieszczone są pierścienie uszczelniające,
• uszczelnić otwór w dnie pochłaniacza gumowym korkiem 9 lub korkiem znajdującym się przy pochłaniaczu,
• nałożyć na jedną końcówkę króćca 4a wąż gumowy, połączony lewą końcówką manometru, a na drugą — wąż z ściskaczem Mohra 11 i dławikiem, połączony z pompką 12.

 

31. W celu sprawdzenia szczelności pochłaniacza należy:

• rozewrzeć ściskacz Mohra 11,
• wytworzyć, za pomocą pompki 12, ciśnienie 100÷130 mm słupa rtęci (ciecz w prawym ramieniu manometru powinna dojść do górnej czerwonej kreski podziałki),
• zacisnąć ściskacz Mohra 11,
• uruchomić zegar piaskowy 2,

Pochłaniacz jest szczelny, jeśli ciecz w ciągu minuty utrzymuje się na tym samym poziomie.

 

32. Po sprawdzeniu szczelności 3÷5 pochłaniaczy należy wyrównać poziom cieczy w manometrze. W tym celu odkręca się zakrętkę 31 na końcu prawego ramienia manometru. Po wyrównaniu poziomu cieczy dokręca się zakrętkę 31.

 

 

Fot. 5. Sprawdzanie szczelności pochłaniacza

 

Sprawdzanie szczelności części twarzowej SzM—41M

 

33. Przed sprawdzeniem szczelności części twarzowej należy:

• przygotować i sprawdzić manometr (w kształcie litery U) zgodnie z pkt 28 i 29,
• włożyć między płatek i krawędź siodełka zaworu wdechowego podkładkę z tektury lub drewna (szczegół „a"), umożliwiając przepływ powietrza przy wytworzonym ciśnieniu,
• połączyć część twarzową z rurą łączącą.
• zaślepić gumowym korkiem 14 od strony wewnętrznej gniazdo zaworu wydechowego, rozłożyć brzegi części twarzowej na zacisku 8, zacisnąć i zablokować dźwignię zacisku,

 

Fot. 6. Sprawdzenie szczelności części twarzowej

 

• wkręcić króciec 4a w gniazdo rury łączącej, nałożyć na końcówkę króćca 4a wąż gumowy ze ściskaczem Mohra 11,
• drugi koniec gumowego węża połączyć z pompką 12,
• za pomocą drugiego węża gumowego połączyć końcówkę króćca 4a z lewą końcówką manometru.

 

34. W celu sprawdzenia szczelności części twarzowej (fot. 6) należy:

• rozewrzeć ściskacz Mohra 11 i za pomocą pompki 12 wytworzyć ciśnienie 40÷50 mm słupa rtęci (ciecz w prawym ramieniu manometru powinna dojść do dolnej drugiej czerwonej kreski),
• zacisnąć ściskacz Mohra 11 i uruchomić zegar piaskowy 2.

Część twarzowa jest szczelna, jeśli ciecz w ciągu minuty utrzymuje się na tym samym poziomie.

 

35. Część twarzową maski dla rannego w głowę sprawdza się podobnie jak część twarzową maski przeciwgazowej filtracyjnej SzM—41M. Przed zamknięciem w zacisku 8 część twarzową maski dla rannego w głowę należy złożyć symetrycznie, skracając linie uszczelnienia o połowę wzdłuż kołnierza uszczelniającego. Podczas wytwarzania ciśnienia w części twarzowej maski dla rannego w głowę powietrze może być nierównomiernie rozprowadzone (fałdy powstałe w wyniku złożenia). W związku z tym, po uzyskaniu odpowiedniego ciśnienia (ściskacz Mohra zamknięty), należy palcami lewej ręki zacisnąć wąż przy końcówce manometru, a prawą ręką nacisnąć kilka razy część twarzową. W razie spadku ciśnienia należy dopompować powietrze.

 

Sprawdzanie szczelności zaworu wydechowego

 

36. Przed przystąpieniem do sprawdzania szczelności zaworu wydechowego należy:

• przygotować i sprawdzić manometr (w kształcie litery U) zgodnie z pkt 28 i 29,
• włożyć między płatek a krawędź siodełka zaworu wdechowego podkładkę z tektury lub drewna (szczegół „a"),
• połączyć część twarzową z rurą łączącą,
• rozłożyć brzegi części twarzowej na zacisku 8,
• zacisnąć i zablokować zacisk,
• wkręcić króciec 4a w nakrętkę rury łączącej,
• nałożyć na końcówkę króćca 4a wąż gumowy ze ściskaczem Mohra 11,
• połączyć drugi koniec tego węża z gumową gruszką 10,
• połączyć za pomocą drugiego węża gumowego końcówkę króćca 4a z lewą końcówką manometru.

 

37. W celu sprawdzenia szczelności zaworu wydechowego (fot. 7) należy:

• odkręcić nieco zakrętkę końcówki zbiorniczka manometru 31,
• rozewrzeć ściskacz Mohra 11,
• wytworzyć za pomocą gruszki 10 podciśnienie 120 mm słupa wody (poziom cieczy w lewym ramieniu manometru podnosi się, a w prawym opada; różnica poziomów powinna wynosić 120 mm),
• zacisnąć ściskacz Mohra 11,
• uruchomić zegar piaskowy 2.

Zawór wydechowy jest szczelny, jeśli w ciągu minuty podciśnienie nie zmniejszy się więcej niż o 36 mm słupa wody.

 

38. Zawór wydechowy części twarzowej maski przeciwgazowej dla rannego w głowę sprawdza się w podobny sposób, jak zawór maski przeciwgazowej filtracyjnej SzM—41M.

 

Fot. 7. Sprawdzenie szczelności zaworu wydechowego

 

Rozdział IV

 

SPRAWDZANIE MASEK IZOLACYJNYCH

 

 

Sprawdzanie szczelności worka oddechowego na nadciśnienie

 

 

Fot. 8. Sprawdzenie szczelności worka oddechowego na nadciśnienie

 

39. Przed sprawdzeniem szczelności worka oddechowego

należy przygotować maskę izolacyjną. W tym celu:

• włożyć trójnik z korkiem 16 w otwór górnego łącznika części twarzowej (po zdjęciu ustnika),
• nałożyć na jedno ramię trójnika gumowy wąż ze ściskaczem Mohra 11; drugi koniec tego węża połączyć z pompką 12,
• połączyć pochłaniacz z workiem oddechowym, rurą łączącą i częścią twarzową,
• nałożyć łącznik 4b na kadłub zaworu nadciśnieniowego (przy worku oddechowym), aby przy naciskaniu główki zawór nie opierał się o aluminiowy szkielet maski. (Podczas sprawdzania masek izolacyjnych IP—46M z ulepszonym zaworem wyjściowym należy pod ramię dźwigni zaworu włożyć gumowy korek 14 unieruchamiający zawór).

 

40. W celu sprawdzenia szczelności worka oddechowego na nadciśnienie należy:

• przygotować i sprawdzić manometr (w kształcie litery U) zgodnie z pkt 28 i 29,
• połączyć manometr wężem gumowym z drugim ramieniem trójnika,
• odkręcić nieco w lewo zakrętkę końcówki zbiornika 31 prawego ramienia manometru,
• rozewrzeć ściskacz Mohra 11,
• wytworzyć pompką 12 ciśnienie 200 mm słupa wody (poziom cieczy w prawym ramieniu manometru podnosi się, a w lewym opada; różnica poziomów powinna wynosić 200 mm),
• zacisnąć ściskacz Mohra 11,
• uruchomić zegar piaskowy 2.

Worek oddechowy jest szczelny, jeśli w ciągu minuty nie zmieni się poziom cieczy w obu ramionach manometru.

 

Sprawdzanie szczelności worka oddechowego na podciśnienie

 

41. W celu sprawdzenia worka oddechowego na podciśnienie należy:

• przygotować maskę izolacyjną zgodnie z pkt 39,
• przygotować i sprawdzić manometr (w kształcie litery U) zgodnie z pkt 28 i 29,

 

 

Fot. 9. Sprawdzenie szczelności worka oddechowego na podciśnienie

 

• połączyć manometr wężem gumowym z ramieniem trójnika, z korkiem 16,
• nałożyć ściskacz Mohra 11 na drugi wąż, którym połączyć ramię trójnika 16 z gumową gruszką 10,
• odkręcić nieco w lewo zakrętkę końcówki zbiorniczka 31 prawego ramienia manometru,
• rozewrzeć ściskacz Mohra 11,
• wytworzyć gumową gruszką 10 podciśnienie 200 mm słupa wody (różnica poziomów cieczy w ramionach manometru powinna wynosić 200 mm),
• zacisnąć ściskacz Mohra 11,
• uruchomić zegar piaskowy 2.

Worek oddechowy jest szczelny, jeśli w ciągu minuty nie zmieni się poziom cieczy w obu ramionach manometru.

 

Sprawdzanie zaworu nadciśnieniowego na opór zamknięcia i otwarcia

 

42. W celu sprawdzenia zaworu nadciśnieniowego na opór zamknięcia należy:

• przygotować i sprawdzić manometr (w kształcie litery U), zgodnie z pkt 28 i 29,
• połączyć lewą końcówkę manometru wężem gumowym z ramieniem trójnika 16,
• odkręcić nieco w lewo zakrętkę końcówki zbiorniczka 31,
• wyjąć z torby szkielet aluminiowy z workiem oddechowym (pochłaniacz, rura łącząca i część twarzowa są odłączone od worka),
• wcisnąć trójnik z korkiem 16 w otwór łącznika worka oddechowego,

 

 

Fot. 10. Sprawdzenie zaworu nadciśnieniowego na opór zamknięcia

 

• nałożyć koniec gumowego węża ze ściskaczem Mohra, połączonego z dławikiem 6, na drugie ramię trójnika z korkiem 16,
• nałożyć na drugi koniec dławika 6 wąż gumowy, połączony z pompką 12,
• rozewrzeć ściskacz Mohra 11,
• napompować powietrze do worka oddechowego,
• zacisnąć ściskacz Mohra 11,
• uruchomić zegar piaskowy 2.

Zawór wyjściowy jest sprawny na opór zamknięcia, jeśli w ciągu minuty ciśnienie jest większe niż 10 mm słupa wody (różnica poziomów cieczy w ramionach manometru jest większa niż 10 mm). Oznacza to, że zawór zamknął się przy ciśnieniu większym niż 10 mm słupa wody.

 

43. W celu sprawdzenia zaworu nadciśnieniowego na opór otwarcia należy:

 

 

Fot. 11. Sprawdzenie zaworu nadciśnieniowego na opór otwarcia

 

• przygotować i sprawdzić manometr (w kształcie litery U), zgodnie z pkt 28 i 29,
• połączyć lewą końcówkę manometru wężem gumowym z ramieniem trójnika, z korkiem 16,
• odkręcić nieco w lewo zakrętkę końcówki zbiorniczka 31 prawego ramienia manometru,
• wyjąć z torby szkielet aluminiowy z workiem oddechowym (pochłaniacz, rura łącząca i część twarzowa są odłączone od worka),
• wcisnąć trójnik z korkiem 16 w otwór łącznika worka oddechowego,
• nałożyć koniec węża gumowego połączonego z dławikiem 6, na drugie ramię trójnika z korkiem 16 (bez ściskacza Mohra),
• nałożyć na drugi koniec dławika 6 wąż gumowy, połączony z pompką 12,
• pompować powietrze powoli i zaobserwować maksymalne podniesienie się poziomu cieczy w manometrze.

W chwili otwarcia się zaworu nadciśnieniowego następuje szybki spadek ciśnienia i różnica poziomów cieczy w ramionach manometru szybko maleje (ciśnienie może spaść do 10 mm słupa wody).

Zawór nadciśnieniowy jest sprawny na opór otwarcia, jeśli maksymalne podniesienie się poziomu cieczy manometrycznej, po którym gwałtownie maleje różnica poziomów cieczy w ramionach manometru, nie przekracza ciśnienia 35 mm słupa wody, czyli otwarcie zaworu następuje przy ciśnieniu nie przekraczającym 35 mm.

 

Sprawdzanie szczelności pochłaniacza regeneracyjnego

 

44. Przed sprawdzeniem szczelności pochłaniacza regeneracyjnego maski izolacyjnej należy wykonać następujące czynności:

• przygotować i sprawdzić manometr (w kształcie litery U) zgodnie z pkt 28 i 29,

 

Fot. 12. Sprawdzenie szczelności pochłaniacza regeneracyjnego

 

• wkręcić trójnik z zaślepką 15 w miejsce zaślepki pochłaniacza; sprawdzić czy jest zaślepka w dnie pochłaniacza
• nałożyć na jedno z ramion trójnika gumowy wąż gruszki 10 ze ściskaczem Mohra 11,
• nałożyć na drugie ramię .trójnika 15 gumowy wąż połączony z końcówką lewego ramienia manometru,
• odkręcić nieco w lewo zakrętkę końcówki zbiorniczka lewego ramienia manometru.

 

45. W celu sprawdzenia szczelności pochłaniacza (fot. 11) należy;

• rozewrzeć ściskacz Mohra 11 i wytworzyć gumową gruszką 10 ciśnienie 200 mm słupa wody,
• zacisnąć ściskacz Mohra 11,
• uruchomić zegar piaskowy 2.

Pochłaniacz regeneracyjny jest szczelny, jeśli w ciągu minuty nie zmieni się poziom cieczy w ramionach manometru.

 

Rozdział V

EKSPLOATACJA I KONSERWACJA PRZYRZĄDU PKM-66

 

 

46. W czasie posługiwania się przyrządem należy:

• chronić go przed deszczem,
• ustawić w położeniu poziomym,
• sprawdzić czy numer fabryczny wzorca oporu jest taki sam, jak numer przyrządu.

 

47. Po zakończeniu pracy należy:

• sprawdzić skompletowanie przyrządu,
• właściwie ułożyć poszczególne części w skrzynce, zwracając szczególną uwagę na części wykonane ze szkła (manometr 3 w kształcie litery U, mikro-manometr cieczowy 1 i zegar piaskowy 2),
• sprawdzić czy we wkrętkach znajdujących się na końcach ramion manometru 3 i mikromanometru 1 są uszczelki i jaki jest ich stan,
• dbać o czystość przyrządu,
• uzupełnić ciecz w manometrach,
• przemyć części gumowe wodą z mydłem lub alkoholem denaturowanym, a następnie przesypać talkiem.
• posmarować skórzany tłoczek pompki oraz stalowy tłok cylindra smarem LMP—PN—63/96151.

 

48. W czasie przewożenia przyrządu należy zabezpieczyć go przed silnymi wstrząsami, uderzeniami itp.

 

49. Przyrząd przechowuje się w zamkniętym, suchym pomieszczeniu, zapewniającym bezpieczeństwo przeciwpożarowe. Temperatura powietrza w pomieszczeniu powinna wynosić 4—25°C, a wilgotność względna powietrza 65±15%.

Zabrania się przechowywać przyrząd razem z materiałami pędnymi, rozpuszczalnikami, tłuszczami, kwasami i innymi substancjami szkodliwie działającymi na powłokę ochronną, gumę itp.

 

Uwaga: W czasie eksploatacji przyrządu tłok i gładź cylindra powinny być samrowane raz na kwartał smarem LMP.